Wilhelmina Barns-Graham (1912-2004), een Schotse schilder, een van de belangrijkste kunstenaars van de "St Ives School", een belangrijke figuur in de Britse moderne kunst.We leerden over haar werk en haar stichting bewaart dozen met haar studiomaterialen.
Barns-Graham wist al op jonge leeftijd dat ze kunstenaar wilde worden.Haar formele opleiding begon in 1931 aan de Edinburgh School of Art, maar in 1940 sloot ze zich aan bij andere Britse avant-gardes in Cornwall vanwege de oorlogssituatie, haar slechte gezondheid en de wens om afstand te nemen van haar niet-ondersteunende vaderkunstenaar.
In St Ives vond ze gelijkgestemde mensen, en hier ontdekte ze zichzelf als kunstenaar.Zowel Ben Nicholson als Naum Gabo werden belangrijke figuren in de ontwikkeling van haar kunst, en door hun discussies en wederzijdse bewondering legde ze de basis voor haar levenslange verkenning van abstracte kunst.
De reis naar Zwitserland gaf de impuls die nodig was voor abstractie en, in haar eigen woorden, ze was dapper genoeg.De abstracte vormen van Barns-Graham zijn altijd geworteld in de natuur.Ze ziet abstracte kunst als een reis naar de essentie, een proces van het voelen van de waarheid van het idee om 'beschrijvende incidenten' los te laten, in plaats van patronen van de natuur bloot te leggen.Voor haar moet abstractie stevig verankerd zijn in perceptie.In de loop van haar carrière is de focus van haar abstracte werk veranderd, steeds minder verbonden met rotsen en natuurlijke vormen en meer met gedachten en geest, maar het is nooit volledig losgekoppeld geweest van de natuur.
Barns-Graham reisde in haar leven ook vele malen over het continent, en de geografie en natuurlijke vormen die ze tegenkwam in Zwitserland, Lanzarote en Toscane keerden keer op keer terug in haar werk.
Sinds 1960 woont Wilhelmina Barns-Graham tussen St Andrews en St Ives, maar haar werk belichaamt echt de kernideeën van St Ives, deelt de waarden van het modernisme en de abstracte natuur en vat de innerlijke energie vast.Haar populariteit in de groep is echter erg laag.De sfeer van competitie en het gevecht om voordeel maakten haar ervaring met andere artiesten een beetje bitter.
Tijdens de laatste decennia van haar leven werd het werk van Barnes-Graham brutaler en kleurrijker.Gemaakt met een gevoel van urgentie, de stukken zijn vol vreugde en een viering van het leven, en acryl op papier leek haar te bevrijden.Door de directheid van het medium en de sneldrogende eigenschappen kan ze snel kleuren in lagen aanbrengen.
Haar collectie Schorpioen toont een levenslange kennis en ervaring met kleuren en vormen.Voor haar is de resterende uitdaging om vast te stellen wanneer het stuk compleet is en wanneer alle componenten samenkomen om het te laten "zingen".In de serie wordt ze als volgt geciteerd: “Het is grappig hoe ze een direct gevolg waren van het bestraffen van een stuk papier met een zwaaiende borstel na een mislukt interview met verslaggevers, en plotseling zat Barnes-Graham in die boze schuine standen.De lijn realiseerde het potentieel van de grondstof.”
Posttijd: 11-feb-2022